Parafia ewangelicka (luterańska) w Lesznie niemal od początku swojego istnienia prowadziła szpital. Znajdował się on w budynku  przy ob. ul. Szkolnej. Jako że był to szpital św. Jerzego na jego fasadzie umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą tę postać walczącą ze smokiem. Kartusz znajduje się tam do dzisiaj.

Prace pielęgniarskie w szpitalu wykonywały diakonise. Kościół ewangelicki prowadzi działalność charytatywną w ramach organizacji nazywanej Diakonią, która po części odpowiada temu, czym w kościele katolickim jest Caritas. Siostry diakonisy prowadziły najczęściej życie samotne, nie zakładały rodzin, jednak nie były do tego zobligowane ślubami podobnymi do tych, które istnieją w niektórych innych kościołach chrześcijańskich.

Prezentowane zdjęcie pokazuje uroczystość 90. urodzin pani Proske, która była właśnie diakonisą w leszczyńskim szpitalu luterańskim św. Jerzego. Poza nią, przy stole widać po lewej stronie zdjęcia dwie młodsze panie, wciąż wówczas w służbie diakonnej.

Zdjęcie zostało wykonane w ogrodzie parafialnym, który znajdował się w otoczeniu probostwa ewangelickiego – tam, gdzie dzisiaj znajduje się biuro parafialne parafii katolickiej. Zatem ogród znajdował się także w otoczeniu szpitala.

Na czole stołu, po prawej stronie zdjęcia widać panią Proskę, w otoczeniu rodziny ks. Gottfrieda Smenda. Ks. Smend przebywał w Lesznie od 1895 r. do 1935 r. Miał troje dzieci – dwóch synów oraz jedną córkę. Przy stole widać jedynie jego córkę.

Ks. Smend, mimo że prowadził sprawnie leszczyńską parafię luterańską, nie był szczęśliwym ojcem. Jego obaj synowi zginęli na frontach I wojny światowej, ich nazwiska można było znaleźć na tablicach poległych, które zawisły później po obu stronach ołtarza. Zachowały się archiwalne zdjęcia z tym tablicami, prawdopodobnie zaprezentujemy je wkrótce  na stronach parafii. Jedyne dziecko, jako pozostało przy boku małżeństwa Smend – córka Ilse była osobą niepełnosprawną i wymagała ciągłej opieki.

Ciekawą osobą na zdjęciu jest pan Julius Hahn siedzący jako trzecia osoba w pierwszym rzędzie. Był on właścicielem kąpieliska, które znajdowało się na terenach, gdzie później działała roszarnia, a dzisiaj znajduje się rondo o tej nazwie.

Piątą osobą, która siedzi w pierwszym rzędzie jest pani Gertrud Lachmann. Była to osoba, która prowadziła pensjonat dla chłopców z rodzin ziemskich. Pensjonat znajdował się w budynku obecnego Muzeum Okręgowego w Lesznie.  Pani Lachmann była adresatką jednego z trzech listów Annemarie Müller z Górzna opublikowanych na łamach Przyjaciela Ludu. Można go także przeczytać w internecie: http://www.marcinblaszkowski.leszno.eu/19,annemarie-mueller.html

Niestety nie wiemy, kiedy zostało wykonane zdjęcie, prawdopodobnie przed 1935 r.  Stąd pani Proske musiała się urodzić przed 1845 r.

Osoby widoczne na zdjęciu

W trzecim rzędzie od lewej: Christiane Bissing (pielęgniarka, diakonisa), Juliane Huber, pan Strauss, pani Theidel, panna Kampe, pani Lauter, Ilse Smend (córka księdza), pani Smend (żona księdza),

W drugim rzędzie od lewej: pani Schwartz, pani Krause, pani Hingst, pani Feuer, panna Bertha, panna Luise, panna Kampe, O. Schulz,

W pierwszym rzędzie od lewej: pani Auguste, diakonisa Amalie, pan Hahn, panna M. v. Reitzenstein, panna g. Lachmann, ?, pani Schulz, ksiądz Gottfried Smend, pani Proske

Zdjęcie z archiwum Renate Sternel